eto text ko sa mama ko nung nalaman niyang plano kong magresign sa trabaho ko.

"ma, hindi ko kailangan ang PAGHUHUSGA o kahit anong paninisi sa huli. mas kailangan ko ang suporta niyo dahil hindi rin madali sa akin ang magdesisyon. lam niyo namang matagal kong hinintay 'to na dumating. pero hindi ko na kaya pang magtiis sa isang bagay na labag sa loob ko.sana maintindihan niyo ko, ang pinagdadaanan ko."

but until now, wala pang reply si mader. ano man yun ayaw ko ng hintayin, ayaw kong basahin. natatakot ako sa magiging reaction nila. ano man yun hindi ako takot.


binibigyan ko ang sarili ko ng TANING.